سوره عبس
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ عَبَسَ وَ تَوَلَّىٰٓ
1به نام خداى گستردهمهر مهرورز؛ چهره درهم كشيد و روى برتافت،
أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ
2(بخاطر) اينكه نابينا به سراغ او آمد.
وَ مَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ
3و چه چيز تو را آگاه مىكند؟ شايد او رشد يابد [و پاك شود]،
أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ
4يا متذكر گردد پس يادآورى او را سود بخشد.
أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ
5اما كسى كه توانگرى نمايد،